Rozdział 7.

Katherine .

Przed moimi oczami ukazała się smukła czarna broń . 

- Co to ma znaczyć ?

- Dzisiaj zrobisz coś dla mnie skarbie .

- Nie nie będe strzelała do nikogo .

- Jeśli wykonasz zadanie dobrze nie będziesz musiała .

- Tato! Proszę Cię ,nie każ mi tego robić . Nie może tego ktoś inny załatwić .?

- Nie . Musisz uwieść kogoś , a  tego żaden facet nie zrobi . 

Zamilknęłam . Ubrałam się w kurtkę moro  i podarte jeansy  .  

- Dobrze ?

- Idealnie skarbie , włóż to pod koszulkę .

Założyłam broń część była pod koszulką a druga partia w spodniach .  Nie byłam pewna co do tego i czy chce to zrobić , mogłam mieć kłopoty ,ale za wszystko odpowiadał tata . 

Wsiadłam chyłkiem do czarnego BMW i pojechałam z kierowcą  do restauracji .  Czekał przed nią na mnie mężczyzna , niewiele starszy ode mnie , no może z 10 lat ...  Ale cóż , musiałam to zrobić .

Tata wyjaśnił wszystko co miałam zdobyć .  Zrozumiałam go najlepiej jak mogłam .

Zjadłam z tym  mężczyzną kolacje i pojechaliśmy do jego domu .   Zaprosił mnie do swojego gabinetu ,żeby przekazać co miałam uzyskać . Zasiadłam na jego kanapie . I obserwowałam każdy jego krok z uwagą .

Jeden ruch i mogłam zginąć albo ja albo On .  Sięgnął po coś do biurka na co ja chwyciłam się lekko pod koszulką sugerując to ,że mogę wyjąć broń .  Wyciągnął małą sakiewkę z walizki i położył na biurku . Podeszłam do niego sięgając po sakiewkę . Na co On chwycił moją dłoń i powiedział  :

 - Jeszcze jedno zrobisz dla mnie zanim to weźmiesz . 

- Niby co ? - spojrzałam się na niego

- Siebie .

Zaśmiałam się z pogardą prosto mu w oczy .

- Nie masz na co liczyć - dodałam .

Chwycił mocno moją dłoń która trzymała sakiewkę ,  drugą dłonią zwinnie wyjęłam broń przykładając mu do głowy , odblokowałam ją , było słychać charakterystyczny brzęk .

- Puścisz moją dłoń i oddasz mi ten woreczek ,albo rozwalę Ci łeb , zrozumiałeś ?

- A co jeśli  Ci się to nie uda ?

- Oj uwierz mi. Już nie takich szmaciarzy zabijałam .  

Musiałam skłamać ,żeby mi dał spokój . Czułam tylko jak jego uścisk łagodniał . Po czym walnęłam go w głowę bronią mając pewność ,że nie wybiegnie za mną . Upadł na podłogę z hukiem , dzięki czemu wzięłam worek , swoją torebkę i uciekłam .Wsiadałam do samochodu i odjechałam . Wróciłam spokojnie do domu.

Weszłam do swojego pokoju , przebrałam się  i zasiadłam z tatą do stołu .  Wzięłam trochę kurczaka na widelec i zaczęłam jeść .  Tata zaczął mówić spokojnie .

- Zdobyłaś to .? 

- Tak owszem , zdobyłam . Już teraz będę miała spokój ? - rzuciłam workiem w jego stronę 

- Nie , będziesz skarbie na każde zawołanie kiedy będzie trzeba .  Taka praca.

- Ale ja jej nie chciałam. Wgl po co to ,czemu ? 

-  Jeśli ja nie będe tego zdobywał w jakikolwiek sposób zginiemy . Jestem coś winien panu sprzed lat .

- Jakiemu ? Rozwalić go. ?

- Nie! - krzyknął - Nie możesz , zabijesz go, i cała seria zabójstw poleci .

- Co to w ogóle ma być?! 

- Musisz się już z tym pogodzić , Twoja mama też była jedną z nas . Przestała po urodzeniu Ciebie . I wyznaczyła Cię na swoją następczynie . Była w tym znakomita . Potrafiła zdobyć każdą informację ,  każde diamenty , każde pieniądze, nie wahała się jeśli trzeba było kogoś zabić , nie baczyła na konsekwencje . Liczę ,że pójdziesz w jej ślady i będziesz potrafiła to samo co Ona .

- Kiedy zaczęła? 

- Gdy się poznaliśmy , miesiąc później .

- Tak szybko , dopiero miała 18 lat  - dodałam 

- Podobnie jak Ty  , ten wiek . 

- Zakochaliście się przez to .?

-  Pokochałem ją od pierwszego wejrzenia . Gdy spotkałem ją na szkolnym holu , na początku byłem niemiły , ale z czasem pogodziła się ze mną i zostaliśmy przyjaciółmi . Gdy dowiedziała się co robie została moją dziewczyną  . Chciałem z nią być dłużej ,ale niestety odeszła - opowiedział .

Łza  spłynęła po moim policzku  , po chwili wytarłam buzie i dokończyłam swój posiłek .

- Pójdę odrobić lekcje .

- Jeszcze jedno skarbie 

- Tak ? 

- Nie chodzisz już do tej szkoły - dodał 

- Jak to? Dlaczego ? Od kiedy ? 

- Nie możesz już tam chodzić . Za duże niebezpieczeństwo na Ciebie spada .  Nie mogą przyjść po Ciebie do szkoły .  Jutro pójdziesz tylko wziąć rzeczy z szafki , i do sekretariatu po papiery . Nie ma  Cię tam być już o 12.00 

- Koniecznie ? 

- Niestety tak, będziesz się  uczyła w domu . 

- Chociaż coś .

Poszłam na góre i napisałam Vanessie sms .  Do rana nie dostałam odpowiedzi . 

Około godziny 10.00 wstałam wyszykowałam się  i poszłam do szkoły  .

Wzięłam swoje rzeczy do kartonu .  Nagle zauważyłam policję w szkole . Mogłam się liczyć z tym,że uderzając go w głowę nie zostanie obojętny .  Wzięłam karton i pobiegłam do auta . Musiałam jeszcze wrócić  do sekretariatu po papiery .  Po drodze do niego spotkałam Justina 

- Hej! - powiedział uradowany 

- Hej hej . Wybacz nie mam za dużo czasu . 

- Ślicznie wyglądasz - dodał 

- Dziękuje 

Poszłam do sekretariatu ,wzięłam swoje papiery  i  wyszłam czym prędzej gdy policja siedziała jeszcze u dyrektora .  Założyłam okulary i wyszłam z gabinetu . 

Niestety nie udało mi się to . Policja dotknęłam mnie w ramię z  pytaniem : 

- Katherine Gomez?   - zapytał oficer w czarnym mundurze 

- Tak to ja - spojrzałam na niego ściągając okulary 

- Pójdzie Pani z nami - oznajmił 

- Niby dlaczego ? 

- Za próbę zabójstwa Pana Smitha

- Kogo ? Nie znam 

- Musi Pani iść . 

- Dobrze 

Po czym zakuli mnie w kajdanki i wyprowadzili ze szkoły . Justin poszedł za nami
- Co się stało ?
- Idź do mojego taty ,powiedz to , proszę - powiedziałam .
- Zgoda .
Bałam się reakcji taty , Jake'a, kogokolwiek , kilku ludzi widziało mnie jak wyprowadzona zostałam, policja nie pochełpiła  się  na dyskretniejsze miejsce .

- Jesteśmy na miejscu - powiedział jeden z mężczyzn .
Wysiadłam z auta i zostałam zaprowadzona do sali w której będą mnie przesłuchiwać.  Dziwnie mi było.
Jakoś nie czułam strachu . Od kiedy zajmuję się tym wszystkim kłamstwa są na porządku dziennym ..
Policjant wszedł do sali i zaczął zadawać pytania
- Skąd go znasz ?
- Kogo ?
- Smitha
- Nie znam typa - spojrzałam na niego srogą miną
- Widziano Cię tam wczoraj Gomez .
- Dajcie mi spokój ,nic mu nie zrobiłam. Dobierał się do mnie to go tylko odtrąciłam .
-  O więc jednak .
- Cieszcie się ,że go nie zabiłam - powiedziałam wolniej
- Wrócimy do tego .
Wstał i wyszedł .  Później mnie wyprowadzono z sali i kazano czekać na korytarzu .
Mój tata wszedł i wyprowadził mnie .
 - Nie martw się nie powiedziałam nic.
- Widzę początki trudne
- Będzie lepiej .
Wyszliśmy z komisariatu ,wsiadłam do auta mojego taty . Okazało się ,że w nim czekał Justin .
- Co Ty tutaj robisz?
- Wszystko wiem, sam jestem w to zamieszany .
Spojrzalam na niego z niedowierzeniem . Trudno mi było uwierzyć w to co usłyszałam .
Przełknęłam ciężko ślinę i wypuściłam powietrze z ust , chcąc zacząć mówić .


________________________________________________________________________________

PODOBA WAM SIĘ ?  KOMENTUJCIE <3