Rozdział 5 .

Katherine


Stałam tam bez ruchu patrząc w jego oczy . Ale po chwili na szczęście otrząsnęłam się . Telefon zadzwonił  , na wyświetlaczu Jake . Justin zapytał namiętnym głosem :
- Twój chłopak ?
- Owszem .
Odwróciłam się od niego i odebrałam telefon
- Tak kochanie ?
- Będę za 5 minut  pod Twoją szkołą .
- Dobrze , czekam .
Po czym Jake się rozłączył .
- Muszę iść Justin .
- Do niego ? - spuścił głowę na dół
- O co Ci chodzi ?
- O nic - zaśmiał się i spojrzał na mnie
- Powodzenia z Nadin , licze ,że przeżyjesz . Możemy zostać przyjaciółmi .
- Chętnie - uśmiechnął się i podał dłoń
- To narazie - również podałam dłoń .
Odeszłam od niego . Mam nadzieję ,że wszystko co robił nie zmierzało ku romansowi.
Na szczęście powiedziałam mu na czym stoimy i ,że nie ma co robić sobie nadziei .
Po 5 minutach tak jak Jake powiedział był pod moją szkołą .
- Wsiadaj
 Jak powiedział tak zrobiłam, wsiadłam do czarnego auta , pocałowałam go i pojechaliśmy .
- Gdzie jedziemy ?
- Na chwile do mnie zabrać torbę i na tennis , umiesz grać z tego co się dowiedziałem .
- Umiem umiem , od kogo się dowiedziałeś ?
- Mam swoje źródła - zaśmiał się przeuroczo
- Doobrze, nie drążę - odwzajemniłam uśmiech
Po chwili zajechaliśmy pod jego dom .
-Poczekaj skarbie , wezmę torbę i ruszamy .
- Ok, czekam .
Gdy Jake wysiadł z auta sięgnęłam do swojej torby po telefon . Zadzwoniłam do taty ,że jadę na kort pograć . Wyraził zgode i powiedział ,że mam być w domu najpóźniej 22.00 .
Nudziłam się troche czekając na niego jakieś 10 minut w samochodzie ...
Zaczęłam grać w gierki , gdy przez szybę a aucie  dostrzegłam wysoką brunetkę  z mężczyzną który znacznie przypominał mojego tatę .  Schowałam się trochę ,przesuwając się w dół  , obniżając swoją widoczność .
Mężczyzna otwierał drzwi od  białego Audi takiego jak nasze  i wpuścił tą kobietę  do środka i poszedł od swojej strony . Mieli Oni na sobie obydwoje ciemne ubrania , mężczyzna koszulę w kratkę ciemną , a kobieta małą czarną i szpilki .  Chciałam ,żeby Jake natychmiast przyszedł i jechał za nimi . Nie chciałam już jechać na kort ,chciałam się dowiedzieć co tu jest grane .
W końcu zjawił się i wsiadł do auta . Ruszyliśmy a ja kazałam mu pojechać za białym Audi .
Nie pozwoliłam mu pytać o co chodzi . Jechaliśmy za nimi , równo wszędzie z nimi byliśmy .
- Czym się zajmuje Twoja mama ?  - rzuciłam , spoglądając ostro na Jake'a
- Moja mama - przełknął ślinę z czego poznałam ,że się denerwuje - Ona z tego co wiem pracuje w jakiejś wielkiej korporacji  - dokończył
- W jakiej , czym się zajmują ?
- Nie wiem dokładnie, ale chyba coś w stylu Vogue , jest tam dyrektorem od spraw mody czy coś takiego.
- Ach tak  ,okej .
- A co coś nie pasuje ?
- Pasuje, pasuje . Jedź dalej .
- Czemu śledzimy to auto ?
- Nie pytaj . Nie mogę powiedzieć .
Jake zamilkł , białe auto stanęło na parkingu przed wielkim budynkiem z ciemnymi oknami i ciężkimi masywnymi drzwiami .  Z auta wyszły dwie postacie , robiło się coraz ciemniej . Trudniej było dostrzec twarze .  Wyszłam z czarnego auta .
- Gdzie idziesz ?
- Cśś nie pytaj , muszę coś sprawdzić .
  Weszłam do budynku za tymi postaciami . Bałam się . Zimny pot spływał po moim karku , dreszcze przeszły całe moje ciało .   Istnieje wielka różnica między niebezpieczeństwem i strachem. Teraz  ogarniał mnie strach ,ale oczekiwanie na niebezpieczeństwo jest gorsze niż moment, gdy ono na człowieka spada.
Zimny podmuch wiatru strącił moje włosy z twarzy i owiał je za jej zasięg . W budynku  stały same metalowe maszyny  , słychać było stukot obcasów .  Mężczyzna słysząc moje kroki odwrócił się . Zniknęłam za horyzontem widząc twarz mężczyzny . Z moich oczu popłynęła jedna krystaliczna łza , która po chwili znalazła się na ziemi .  Odwróciłam się i poszłam do drzwi . Skierowałam się w stronę auta i wsiadłam do niego .
- Jake przepraszam,ale proszę zawieź mnie do domu .
- Jesteś tego pewna ?
- Tak skarbie jestem - przycisnęłam swoje wargi do jego
- No dobrze skoro tak chcesz .
Jechaliśmy dłuższą drogę w milczeniu .
- Czy Twoja mama kogoś ma?  - zapytałam z ciekawością w głosie
- Szczerze .. - przycichł - Nie wiem , spotyka się z jakimś mężczyzną  od kilku tygodni .Ale tlumaczy się ,że to tylko interesy ,więc pogubiłem się . Bo zawsze gdy ją odwozi autem do domu na pożegnanie całują się .  Nie mieszam się w to - odpowiedział zakłopotany
- Dziękuję za szczerość
Podjechaliśmy pod mój dom , ucałowałam go i wyszłam z auta .
- Do zobaczenia  - rzuciłam .
Weszłam do domu i poszłam do swojego pokoju . W naszym domu było o dziwo strasznie cicho , jak nigdy.

Nie było słychać ani TV ani radia , niczego. Kompletna cisza . Cisza rozdziela bardziej niż przestrzeń . Cisza nie przynosi słów , cisza zabija nawet myśli ..  W ciszy ponoć serce odnajdzie odpowiedzi ,których rozum nie może odnaleźć ... Moje serce w takim razie było bardzo leniwe . Nie mogłam się na niczym skupić .

Otworzyłam laptop i zaczęłam pisać swoje opowiadanie , które przelałam Wam tutaj . 

Nie włączyłam muzyki , bo od muzyki piękniejsza jest tylko cisza , tego akurat było mi potrzeba .

Ale w końcu  jest kilka odmian ciszy . Dla mnie najlepszą była ta z wyboru , a nie przeciw mnie .

Założyłam luźny dres  i koszulkę mamy .  Uwielbiałam ją . Co wieczór ją zakładam gdy chcę z mamą porozmawiać , czuję się wtedy jak w jej ramionach .  Tyle straciłam przed obawą utraty ...

 Po  godzinie usłyszałam głośny huk drzwi , zeszłam na dół . Wszedł do domu mój tata . Oparłam się o barierki na górze  .. 

- Witaj księżniczko .

- Gdzie byłeś ? 

- Co od razu tak oschle ?  Miałem swoje zajęcia, jestem dorosły ,muszę nas utrzymać .

- Tato, widziałam Cię . 

- Gdzie księżniczko ? 

Zeszłam do niego  i spojrzałam na niego z żalem .

- Z inną kobietą . Dlaczego. ?

- Skarbie, gdzie mnie widziałaś ? 

- Dlaczego nic nie powiedziałeś?! Tato mieliśmy mówić sobie wszystko!

- Widocznie to nie było warte Twojej uwagi, dlatego nie powiedziałem .

- Obiecałeś mówić wszystko .!  Złamałeś tą zasadę . Wplątałeś nas w jakąś mafię , musze siedzieć cicho albo zginę . Nie chce tak żyć!  Nie chce  być pod ostrzałem . Mam dopiero 18 lat .

- 17 , nie masz jeszcze 18 . 

- Nic nie rozumiesz. A mama?! Co z mamą?

- Mama nie żyje!  Byłaby szczęśliwa ,że kogoś sobie znalazłem .

- Wysoką brunetkę . Która wygląda jak Casie za 30 lat .

- Nie przesadzaj młoda damo . Nie wygląda źle i nie ma tylu lat .

- Mieliśmy być , ja , Ty , Casie. A nie jeszcze jakaś lafirynda .

- Idź do siebie . Nie pozwolę Ci się tak do mnie odzywać . 

- Nie . 

Wzięłam swoją bluzę , ubrałam adidasy i wyszłam z domu . 

- Katherine Amy Gomez! Wracaj do domu!

- Nie . 

Pobiegłam szybko przed siebie i uciekłam jak najdalej mogłam . Znalazłam się na pobliskiej plaży . Usiadłam na piasek i zaczęłam cicho łkać. 

Zaszedł mnie od tyłu jakiś mężczyzna. Okazało się ,że to Justin . 

- Co Ty tu robisz?  Śledzisz mnie czy jak ? 

- Nie, przechodziłem obok z psem i Cię poznałem .

- Tak jasne, a gdzie pies ? 

- Okej, nie mam  - zaśmiał się 

- To czego chcesz? 

- Widziałem Cię ,że płaczesz. I podszedłem . 

- Daj już spokój . Mną się nie zajmuj , masz dziewczynę, która ostatnio o mało co mnie nie udusiła .

- CO?!

- To co słyszaleś .

- Niby kiedy ? 

- Gdy pierwszy raz podszedłeś i przeprosiłeś .

- Nigdy taka nie była, przepraszam . 

- Ty nie masz za co .  Ona mnie dusiła .

- Porozmawiam z nią o tym. 

- Nie dzięki . Nie chce mieć większych komplikacji .

- Zrobie to .

- NIE! Człowieku nie rozumiesz? Mam za dużo problemów ,żeby dowalać sobie jeszcze Twoją dziewczynę .

- W sumie byłą .

- Jak to .?

- No jak dzisiaj pobiegłem za Tobą się obrazila , wrócilem do niej to stała i się obściskiwała już z innym .

- A to zdzira . A mnie wyzywa od najgorszych , jak takich rzeczy nawet nie robie- powiedziałam oburzona

- To nie pierwszy raz kiedy się tak zachowała .

Siedzieliśmy tam na piasku a ja z uwagą słuchałam tego co Justin  mówił . Tak zleciały nam chyba dwie godziny . Justin wciąż opowiadał o sobie , a ja mu opowiedziałam o mojej całej sytuacji. Oczywiście nie wspominając o mafiach, diamentach,pieniądzach czy czymkolwiek takim. Zabili by mnie. 

Spojrzałam na zegarek, ten wskazywal 3.00 

- Justin! - krzyknęłam 

- Tak Kate ? 

- Jest 3.00 już powinnam spać . Jutro szkoła . 

- Nie przesadzaj , raz nie pójdziesz i co się stanie.

- W sumie nic bo mam dobre oceny i zero problemów . I nadal chcę to utrzymać . Więc pa .

- Poczekaj odprowadzę Cię .

- Jak chcesz. Dałabym rade sama . 

Wracając do domu jedliśmy sobie żelki i wciąż rozmawialiśmy .

Przy wejściu Justin stanął jak zamurowany .

- Tutaj mieszkasz? 

- Tak a co ?

- To Twój dom ?

- No mojego taty , ale mieszkam tu .

- Nie nic , dobranoc .

Po czym szybkim krokiem zniknął za bramką .  Nie wiedziałam o co mu chodzi . Weszłam tylko do środka i myślałam nad całym zdarzeniem .