Rozdział 23

KATHERINE


Nie wiedziałam co mam zrobić, patrzyli na nas cały czas. Każda para oczu skierowana była na nasze osoby.
Zaczerwieniona schowałam się ramiona Justina. Przytulił mnie do siebie. A ja skupiłam się wyłącznie na nim, tak jak powinno być. Czułam jego szybkie bicie serca, i przyspieszony puls. Położyłam mu dłoń do klatki piersiowej. Skierowaliśmy się do swojego stolika , oddzielonego od reszty restauracji.  Zajęliśmy swoje miejsca i wzięliśmy do rąk karty menu.  Złożyliśmy kelnerce  zamówienie , przyjęła je i poszła je podać kucharzowi.

- Czemu Oni na nas tak patrzą ? - zapytałam Justina
- A skąd ja mam to wiedzieć, jesteśmy atrakcyjni to patrzą - zaśmiał się

Uśmiechnęłam się do niego złośliwie i machnęłam głową ,żeby poprawić włosy. Podeszła do nas dziewczyna

- Przepraszam - powiedziała
- Tak? - odpowiedział Justin
- Ty jesteś Justin Bieber?
- Tak to ja
- O mój Boże!  Uwielbiam Cię! Byłam na Twoim pierwszym koncercie! Jesteś utalentowany i przystojny. Sukces gwarantowany.!
- Dziękuje ...
- Mogę autograf?
- Pewnie

Justin dał pierwszej fance autograf, akurat gdy poszła nasza kelnerka przyniosła jedzenie. Chciałam iść z tej restauracji jak najszybciej ,żeby już nie musieć patrzeć na tych ludzi, którzy patrzyli nam w talerz.
Zjedliśmy z Justinem, położył pieniądze na stół i wyszliśmy z budynku. Telefon Justina zaczął dzwonić.

- Halo ?
- Młody jutro w studiu o 9.00 nagrywać będziesz.
- Ok będę,  narazie .

Justin rozłączył się i powiedział mi kto dzwonił. Przełknęłam głośno ślinę i spojrzałam na Justina.

- O co Ci teraz chodzi?
- O Twoich znajomych ,Oni Cię zaciągają do ćpania.

Gdy za każdym razem słyszę ,że Justin musi iść do studia , na halę potańczyć włos na głowie mi się jeży. Denerwuję  się wtedy bo boję się ,że Jus znów chwyci po narkotyki.

- Nie martw się skarbie, nie wezmę już tego świństwa.
- Koledzy Cię zmuszą
- Ufasz mi ?

Machnęłam głową na tak, a Justin dalej ciągnął swój monolog.

- Ufasz? Ufasz. Powinnaś wiedzieć ,że nie chcę już brać tego , nie zmuszą mnie, mam własny rozum,mam Ciebie, a nie chce stracić, a wiem,że jeśli bym wziął stracę Cię. Jesteś dla mnie wszystkim skarbie,nie wyobrażam sobie życia bez Ciebie,więc nie martw się o mnie, dam sobie radę.
- Huh, nie spodziewałam się ,że na takie wyznanie Cię stać.
- A jednak.

Pocałował mnie w nos i  wsiedliśmy do auta. Ruszyliśmy do domu. Na całe szczęście nie było korków. Dojechaliśmy dość prędko do domu po dziesięciu- piętnastu minutach . Wysiedliśmy z samochodu i poszliśmy w kierunku domu. Wchodząc do niego zauważyłam zarys postaci siedzącej na kanapie.
Justin zapalił światło  , a ja  otworzyłam szeroko oczy ze zdziwienia. Nie mogłam uwierzyć własnym oczom.


JUSTIN


Dziwnie czułem się w tej restauracji , nieswojo, oczy wszystkich na nas.. Mimo,że jestem przyzwyczajony to mi przeszkadzało. Gdy jem nie lubię być obserwowany , gdy śpiewam owszem,ale nie w prywatnych sprawach. Nie potrzebuję tam paparazzich ani fanów. Po kolacji zadzwonił do mnie Scooter i umówił się na jutro, zaczynamy nagrywać. Piosenki trzy mam napisane, pisałem w nocy gdy nie mogłem spać.  Wysłałem je Scooterowi , podobały mu się , dlatego nagramy je. Katherine boi się ,że moi nowi znajomi zaczną na mnie źle działać. Prawda nie są najlepsi, ale umiem im odmówić narkotyków. Zwłaszcza narkotyków. W naszym związku nie było teraz najlepiej dlatego wolałem nie podpaść kolejny raz. Uspokoiłem ją i dotarliśmy do mnie do domu. Weszliśmy do niego za ręce. Od razu czułem ,że Kate coś zauważyła. Mocno ścisnęła moją dłoń i przybliżyła się do mnie. Złapałem ją w biodrze i zapaliłem światło. Na kanapie siedziała Ariana. Z naszym zdjęciem z kuchni w dłoniach.

- Co Ty tu robisz ? Jak tu weszłaś ? - zapytałem
- Mam Twoje klucze, nie pamiętasz ? Dałeś mi je kiedyś. Siedzę skarbie, a co nie widać?

Zacisk Kate na mojej dłoni stawał się coraz silniejszy.

- Nie bądź żałosna. Nie jesteś moją przyjaciółką. Już wiem ,że to Ty rozwaliłaś nasze zdjęcia, i mój dom.

Zaśmiała się złośliwie i podeszła do nas.

- Nie chciej ,żeby Twojej suczce coś się stało.
- Nic się jej nie stanie.
- Jesteś pewny.?

Przejechała swoją dłonią po policzku Katherine.

- Nie dotykaj jej - uniosłem swój ton

Popchnęła ją lekko i puściła nasze zdjęcie o ziemię, szkło roztrzaskało się na milion kawałków.

- Miałeś mnie kochać, zawsze.
- Zmieniło się, Ty mnie zdradziłaś.
- Wybaczyłeś
- Ale nie zapomniałem.
- Obiecałeś ,że zawsze będziemy razem, mówiłeś ,że jestem jedyną,że życia sobie beze mnie nie wyobrażasz. A tu co po kilku miesiącach bycia razem zerwałeś ze mną. Przez jednego głupiego typka. I co teraz Ona będzie Twoim pocieszeniem po Nadin i mnie?  Na ile? Miesiąc , dwa ?
- Powinnaś już iść .

Kate puściła moją dłoń, już wiedziałem ,że nie wróży to dobrze. Tak myślałem , myliłem się. Katherine chwyciła Arianę za ramie i wyprowadziła ją z domu.

- Więcej tu nie przychodź , szmato!
- Policzymy się jeszcze.

Zatrzasnęła drzwi i zamknęła na każdy spust. Odwróciła się w moją stronę. Już chciałem tłumaczyć, gdy podeszła do mnie i przyłożyła mi palec do ust.

- Ćśś nie mów nic, ja się nigdzie nie wybieram.
- Nie wkurzysz się na to co mówiła?
- Wyżyła się i jest okej - machnęła ramionami

Wpiłem się w jej usta bezlitośnie, a Ona odwzajemniła mój pocałunek . Moje dłonie zawędrowały na jej biodra a jej za moją szyję. Złączyłem nasze czoła razem. Każde z nas wdychało swoje powietrze.
Katherine spojrzała na podłogę.

-Wypadałoby posprzątać.
- Już idę po zmiotkę

Cmoknąłem ją i  poszedłem do kuchni. Wróciłem  do salonu i zmiotłem kawałki szkła . Po rozbiciu nie zostało śladu. Katherine poszła na górę  a ja wyłączyłem wszystko i również zaszedłem na górę. Kate leżała już w łóżku przykryta kołdrą.

- Śpiąca ?
- Odrobinę , zmęczyła mnie ta sytuacja .

Położyłem się obok i objąłem ją w pasie. Po chwili obydwoje odpłynęliśmy w krainę snów. W nocy przebudziłem się kilka razy zestresowany tym,że mi nie pójdzie w studiu. I tak co godzinę. Około 7.00 nad ranem ,uznałem ,że nie ma sensu kłaść się dalej spać, i wstałem z łóżka. Poszedłem na dół zrobić śniadanie. Około piętnastu minut później dołączyła do mnie Katherine.

- Dzień dobry aniołku.
- Dobry dobry - kichnęła
- Oj czyżby ktoś złapał katarek?
- Kto.? Ja ? Nie. Mi się to nie zdarza,nie pamiętasz?
- Chyba jednak zdarza.

Zaśmiała się i zajęła miejsce na krześle obok mnie. Podałem jej naleśniki z owocami oraz herbatę.
Odsunęła talerz i wzięła kubek z herbatą.

- Co się stało? Zawsze chętnie jadłaś .
- Nie mam apetytu dzisiaj.
- Jesteś chora malutka.
- Nie, po prostu nie mam apetytu.
- Chora
- Apetyt
- Chora
- Cicho, nie mam humoru na kłótnie - powiedziała

Zjadłem śniadanie i  poszedłem na górę się przebrać. Katherine dopiła swoją herbatę i również poszła na górę się ubrać.  Wyszliśmy z domu  i skierowaliśmy się  do samochodu.

- Lepiej Ci ?
- Zdecydowanie
- Widać .

Uśmiechnęła się  i wślizgnęła na swoje miejsce w aucie. Zapięła pas i wsunęła kluczyki do stacyjki.

-Uff myślałem ,że zgubiłem.
- Ze mną nie zginiesz - zaśmiała się

Odpaliłem silnik i wyjechałem ze swojego podjazdu.  Przedarliśmy się przez miasto i dotarliśmy pod gigantyczny budynek. Wysiedliśmy z auta i weszliśmy do tego budynku. Od progu przywitał nas Scooter.


KATHERINE

Rano obudziłam się ze strasznym bólem  głowy i zatkanym nosem. Zeszłam na dół do Justina i  usiadłam obok niego. Zrobił mi śniadanie i herbatę ,z czego  tylko wypiłam herbatę , nie miałam apetytu i byłam chora. Poszliśmy po śniadaniu z Justinem  przebrać się i wyszykować, na 9.00 miał być w studiu. Poprosił mnie ,żebym mu dodała otuchy więc pojechałam z nim. Około 8.50 byliśmy na miejscu. Przywitał nas sam Scooter i zaprowadził do studia. Wprowadził nas. Od progu przedstawił  nam ekipę Justina ,która będzie z nim jeździła w trasy i na wszelkie koncerty. Było kilku tancerzy i kilka tancerek. Nie byłam zadowolona z tancerek ,ale musiałam to zaakceptować. Justin już po chwili wszedł do studia i zaczął nagrywać. Duma mnie rozpierała gdy go słuchałam. Siedziałam za szybą i wsłuchiwałam się w dźwięki jakie Justin z siebie wydobywał.  Justin właśnie kończył nagrywanie ostatniej piosenki ,gdy do studia wpadła dziewczyna

- Jestem, wybaczcie spóźnienie , gdzie ta dupa? - zaśmiała się i spojrzała na szybę - To On?
- Tak to On . A to jego dziewczyna .
- Uu - skrzywiła się

Wywróciłam oczami i wróciłam do obserwowania Justina.

- Wyciągnij tą końcówkę , i skończymy pracę - skomentował producent

Justin dokończył  piosenkę i wyszedł ze studia do nas.

- Carly jestem -  podeszła nachalnie
- Justin
- Dobrze śpiewasz

Położyła mu dłoń na ramieniu. Ścisnęło mnie w dołku z nerwów. Wiedziałam ,że to nie koniec.


_____________________________________________________________________________


I jak kochani? Podoba Wam się? KOMENTUJCIE.